Όμορφη Κάθε Μέρα: Η εξομολόγηση μιας beauty(?)blogger....

Καλημέρα ομορφιές μου!

Κυριακάτικη καλημέρα με ήλιο, με μαγαζιά ανοιχτά, με χαμόγελα και μια πικρή γεύση...να είναι από την κανέλα που βάλαμε στα γλυκά; Να είναι από τους φίλους που φεύγουν και χάνονται;

Να είναι από τις σκέψεις που δε σταματούν ποτέ...;

Δημιουργία. Ήταν αυτή η αιτία να ξεκινήσω το μαγικό ταξίδι στην blogoσφαιρα.

Έκφραση. Ήταν η αφορμή. Ήθελα κάπου να τα πω.

Αγάπη. Η αρχή των πάντων. Αγάπη για την δημιουργία, την έκφραση, την ομορφιά. Αγάπη για τον εαυτό μας πάνω από όλα!

Έξω. Επιτέλους έξω! Μετά από χρόνια μέσα. Στο σπίτι. Με το ιερό έργο "μεγαλώνω παιδιά" και δίνομαι ψυχή τε και σώματι σε οτι τα αφορά, σε όλες τους τις ανάγκες και τις επιθυμίες....
Εγώ; Που είμαι εγώ; Εδώ είμαι! Ήρθα, για να μείνω.

Όλα ξεκίνησαν από μια σελίδα στο facebook με σκοπό να μάθουμε μικρά μυστικά ομορφιάς και-δε σου κρύβω, γιατί θέλω να τα ξέρεις όλα-την καινούρια μου συνεργασία με γνωστή εταιρεία καλλυντικών, την Avon. Πόσα της χρωστάω, ξέρεις; Με έβγαλε από μια δύσκολη εποχή, μου έδωσε έναν ακόμα λόγο για να προσπαθώ, να μην το βάζω κάτω, να μην εγκλωβίζομαι στα πρέπει, αλλά να παλεύω για τα θέλω μου, όσο κι αν χρειαστεί. (Αλλά αυτή την ιστορία θα σου την πω μια άλλη φορά.)

Μετά η σελίδα δεν ήταν αρκετή.
Ήθελα να γράφω πολλά, είμαι πολυλογού κι ας μην το έχεις καταλάβει, τα κείμενα μου εδώ μέσα είναι σύντομα όχι γιατί θέλω, αλλά γιατί δεν προλαβαίνω...χρόνε, άτιμε χρόνε, είσαι τόσο λίγος πάντα!
Προσπάθησα μα δεν έβγαινε. Το Google+ για κάποιο λόγο μου έβαζε εμπόδια. Με το όνομα, με το mail, με τις ημερομηνίες...πφφ πόσο σε μίσησα γκουκγλπλας..!
Ώσπου μια μέρα, μια όμορφη ηλιόλουστη Κυριακή, να σαν και σήμερα, μετά από μια βόλτα στο δάσος
το σύμπαν και ο γουγκλης συνωμότησαν και είχα πια το δικό μου beauty blog!

Βιαστικά. Ανυπόμονα. Και με χαρά παιδική ήθελα να γράψω όλα αυτά που είχα στο μυαλό μου, ήθελα να μοιραστώ τη χαρά μου με τις φίλες μου τα ομορφοκόριτσα!

Γι αυτό έβαλα ένα φόντο απλό, το πρώτο που μου άρεσε. Πορτοκαλί: το χρώμα της χαράς! Γιατί αυτό θέλω, αυτό θα δεις από μένα, χαμόγελα και θετική διάθεση!!

Να ξέρεις, δεν είναι οτι βαριέμαι, δεν είναι οτι δε θέλω να φτιάξω κάτι ξεχωριστό για σένα, αλλά είναι που πάντα ο χρονος είναι λίγος και εγώ θέλω να γράψω, να σου πω, να σου δείξω. Κι όλο λέω αύριο θα φτιάξω λίγο την εικόνα μου κι όλο το αύριο γίνεται μεθαύριο και πέρασαν οι μήνες κι ακόμα είμαι...πορτοκαλί! Μα είναι ωραίο το πορτοκαλί,ε; Πες μου οτι σου αρέσει..ε;

Παρέα. Αυτός ήταν ένας ακόμη λόγος. Διάβαζα αχόρταγα τα κορίτσια που έγραφαν για θέματα ομορφιάς, έβλεπα σαν υπνωτισμένη τα βιντεάκια στο youtube, τις δημοσιεύσεις, τα haul (που ακόμα αναρωτιέμαι τι σημαίνει) τα empties τα αγαπημένα, συμβουλές περιποίησης, όλα, όλα τα διάβαζα! Και ήθελα να σχολιάσω, είχα και τις απορίες μου, ήθελα να παίρνω μέρος στους διαγωνισμούς, να γράφω την άποψη μου..και έτσι...ήρθα!

Χαρά. Με την ίδια χαρά διαβάζω και γράφω, με το ίδιο ενδιαφέρον, αλλά όχι με τον ίδιο ενθουσιασμό. Αν με ρωτάς τι άλλαξε, δεν ξέρω να σου πω. Και δε διαβάζω τα πάντα, διαλέγω, τα θέματα, τις φίλες, τα μπλογκοσπιτα που θα επισκεφθώ. Έμαθα να ξεχωρίζω αν μια ανάρτηση είναι αληθινή ή "αληθινή". Αν ένα review είναι όντως review ή απλά....χμμ..ξέρεις. Αν διαβάζεις κι εσύ μπλογκ ομορφιάς, καταλαβαίνεις τι θέλω να πω και ίσως συμφωνείς μαζί μου. Ίσως όχι.
Σκέφτομαι καμιά φορά ποιος είναι ο λόγος που γράφουμε εδώ; Αλλά τι σημασία έχει; Η καθεμια για τους δικούς της λόγους, με τον δικό της σκοπό, με τα δικά της ολόδικα της θέλω.

Αλήθεια. Η αλήθεια φαίνεται αυτό θέλω να ξέρεις. Και να το θυμάσαι.

Ομορφιά! Η αρχή και το τέλος, το ταξίδι, η αγάπη, η έκφραση, τα λόγια, οι λέξεις, όλα είναι από και για την ομορφιά!
Την ομορφιά που όλες κρύβουμε μέσα στην ψυχή μας. Γιατί αυτό είναι που αξίζει, αυτό μένει, το χαμόγελο και μια ψυχή που λάμπει.

Να χαμογελάς! Θα σου το λέω συνέχεια, ξανά και ξανά, να χαμογελάς για να είσαι ευτυχισμένη, για να είσαι όμορφη κάθε μέρα, για να είσαι ο καλύτερος εαυτός σου, να χαμογελάς και μη σε νοιάζει, όλα θα πάνε καλά!